Sren Kierkegaard; su Danimarkali filozof, varolusculugun babasi... Kierkegaarda göre umutsuzluk evrenseldir, cünkü insan sonluluktan sonsuzluga gecisi umutsuzluk yoluyla gerceklestirir. Umutsuzluk kacinilmazdir, insanin, karsitlarin bir sentezi olmasinin, daha dogrusu diyalektik bir varlik olusunun bir geregidir. Sonlu varligi ile sonsuz varligi arasina sikisan insan kendi olma sürecini umutsuzluk icinde yasar.
Kierkegaard icin umutsuzluk ölümcül hastaliktir. Bu hastaliktan ölünmesinden veya bu hastaligin fiziksel ölümle sona ermesinden cok, bu hastaligin iskencesi, can cekisen ama ölemeden ölümle savasan kisi gibi ölememektedir, sürekli bir can cekisme hali icindedir. Ölümcül hastalik dar anlamda kendisinden sonra hicbir sey birakmadan ölüme giden bir hastalik demektir. Ve umutsuzluk budur. Umutsuzlugun özü yasamin hicbir sey olmamasidir.
Kierkegaard bir dinin cercevesi icinde yapitlar vermesine ragmen ayni zamanda insanoglunun en temel sorunlarini ortaya koymustur. Kierkegaard birden ve dogrudan varolus gizeminin icine girmistir. Hegelde en üst noktasina ulasan akil ve sistem felsefesine karsi bireyin varolusunun akildisiligini, paradoksunu ortaya cikarmistir.
