Yasamin her alaninda birbirinden ayri olan seyleri artik birbirinden ayiramiyoruz, cünkü cinsiyetler, karsit kutuplar, sahne ve salon, eylemin kahramanlari, özne ve nesne, gercek ve yansimasi arasindaki mesafe yok edildi. Terimlerin bu sekilde birbirine karistirilmasi, kutuplar arasindaki bu gizli anlasma sonuc olarak sanat, ahlak, politika dahil yasamin hicbir alaninda deger yargisi diye bir sey birakmadi. Mesafe bilincine, araya bir mesafe koyma tutkusuna bir son verilmesi her seyin kesinligini yitirmesine neden oldu. Her Yer Ekran, gerceklik duygusunun nasil yitirildigine iliskin bir cözümlemedir. Kendini tekrar eden tarihsel bir anlayisin bundan böyle ikiyüzlü bir yasam ortaya koymasi kacinilmazdir. Bu kendini gizleme ve gerceklerin üzerini örtme hali, sanattan politikaya felsefeden toplumun tüm katmanlarina sinmistir. Bütün sistem uzun süreden beri devasa bir ekrandan kendi yorgunlugunu ve caresizligini seyretmektedir. Sözde yenilikler, teknik ve teknolojik ilerlemeler adeta bir simülasyon evreninde kaybolup gitmektedir. Baudrillardin Libération gazetesi icin kaleme aldigi yazilar güncelliginden hicbir sey yitirmemistir. Dünyanin bugün geldigi durumu, demokratik despotluga dönüsen egemenlik anlayislarini ve Batinin riyakar politikalarini acik ve net bir sekilde sorgulamaktadir.
