Bu sayfalara adini veren o sira disi sonsuzlugun tarihi hakkinda cok az sey söyleyecegim. Zaman bizim acimizdan bir sorundur; sarsici ve talepkar bir sorun, belki de metafizigin en can alici sorunu; sonsuzluksa bir oyun ya da yipranmis bir umut. Farkli anlarda farkli yerlerin isgal edilmesi -yani hareket- zaman olmaksizin kavranamaz. Ayni sekilde, farkli anlarda, ayni yeri isgal etmek anlamina gelen hareketsizlik de öyle. Sayisiz sairin özlemle yanip tutustugu sonsuzlugun bizi en azindan kacamak tarzda olsa da ardisikligin baskisindan kurtaran maharetli bir aygit oldugunu nasil hissedemedim Borgesin sanattaki zaferi entelektüel bir cikmazi kendisiyle savastirarak insanlik adina yeni bir ürün ortaya koymasi. John Barth
